ثالثاً دو سال تمام از تاریخ تاسیس و ثبت شرکت گذشته و دو ترازنامه آن به تصویب مجمع عمومی صاحبان سهام رسیده‌باشد. رابعاً اساسنامه آن با رعایت مقررات این قانون در مورد شرکت‌های سهامی عام تنظیم یا اصلاح شده باشد. تصمیم در این خصوص با اکثریت عددی در مجمع عمومی اتخاذ میشود.تقسیم سود در اساسنامه تصمیم گیری میشود و در صورتی که در اساسنامه در این خصوص ترتیبی وضع نشده باشد تقسیم به نسبت سرمایه شرکاء به عمل می آید. هیئت مدیره نیز که اداره روزانه شرکت را برعهده دارد کسی را به عنوان مدیریت عامل شرکت انتخاب می کند. اما، مدیران شرکت را نمی توان به حال خود رها کرد و مجمع عمومی صاحبان سهام باید شخص یا اشخاصی(بازرس یا بازرسان) را برای نظارت بر امور شرکت تعیین کند تا او را از وضعیت شرکت و طرز عمل مدیران مطلع سازند.

هر اجتماع متشکل از اشخاص، نیازمند ارکانی به عنوان اداره کننده می باشد. از حاضرین در مجمع صورتی ترتیب داده خواهد شد که در آن هویت، اقامتگاه، تعداد سهام و تعداد آرای هریک از حاضرین قید و به امضای آنان خواهد رسید. چنانچه بعد از مدت یک سال یکی از این دو مورد رخ ندهد ، هر ذینفع می تواند به دادگاه مراجعه نماید و تقاضای انحلال شرکت را بنماید. لذا مدیرعامل حق ندارد وظایف خود را از طریق دیگران (وکیل) انجام دهد . مدت تصدی آنها به میزانی است که در اساسنامه معین شده و حداکثر دو سال است و انتخاب مجدد آنان بلامانع است . امکان بیمه کردن تمام پرسنل با استفاده از ثبت شرکت و دریافت کد کارگاهی میسر خواهد شد.

می­توانیم ادعا کنیم که تعریفی از انواع مجامع در قانون وجود ندارد بلکه با ویژگی­ هایشان از جمله صلاحیت­ها و یا زمان تشکیل و یا حد نصاب تشکیل و رای گیری مورد شناسایی و تعریف ضمنی قرار گرفته اند. چنانچه قصد دارید شرکت خود را به ثبت برسانید،در اسرع وقت با همکاران ما در « ثبت شرکت فکر برتر » تماس حاصل فرمایید. مدت ماموریت مدیر تصفیه دو سال می باشد و چنانچه زمان مقرر سپری شود و تصفیه هنوز به اتمام نرسیده باشد در این صورت مدیر تصفیه از همان مرجعی که او را انتخاب نموده است می تواند درخواست مهلت نماید. ۲ – در صورتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد مگر این که مدت قبل از انقضاء تمدید شده باشد. “1 – وقتی که شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیر ممکن شده باشد.

شرکت های سهامی که یکی از انواع شرکت های تجاری هستند، دارای ساختارهای مشخصی هستند. به عبارتی شرکت های سهامی از چند رکن اصلی تحت عنوان رکن تصمیم گیرند، رکن اداره کننده، رکن ثبت شرکت در تهران هیئت مدیره و رکن نظارت کننده تشکیل شده اند. هر یک از این رکن ها در شرکت های سهامی وظایف و مسئولیت های خاصی بر عهده دارند که در این مطلب قصد داریم به آن ها بپردازیم.

زمانی که شرکتهای تجاری از نوع سهامی تاسیس می شود در زمان ثبت و تاسیس باید مطابق قانون تجارت ارکان شرکت های سهامی را درنظر گرفت البته قانون تجارت بدین منظور قوانین و ماده های تصویب کرده است که در ثبت شرکت نیاز به رعایت آن می باشد در ذیل به شرح رکن های اصلی شرکت می پردازیم. بازرسان اشخاصی هستند که توسط مجمع عمومی برای نظارت به اعمال مدیران و حساب ها و معاملات شرکت انتخاب می گردند و از ارکان شرکت های سهامی می باشند. چنانچه هیئت مدیره، مجمع عمومی عادی سالانه را در موعد مقرر دعوت نکند بازرس یا بازرسان شرکت مکلفند رأساً اقدام به دعوت مجمع مزبور بنمایند. مجمع عمومی، اجتماع اشخاصی (اعم از حقیقی یا حقوقی) است که صاحبان شرکت می باشند و شخصیت حقوقی شرکت وابسته به وجود آنهاست. مجمع عمومی بالاترین مرکز قدرت شرکت و صاحب اختیار آن می باشد و در خصوص سرنوشت شرکت و نحوه فعالیت و اداره و انحلال و سایر اموری که به شرکت مربوط است، حق اتخاذ هر نوع تصمیمی را دارا می باشد. سهام شرکت سهامی خاص قابلیت عرضه در سازمان بورس را ندارد مگر آن که از مقررات شرکت سهامی عام پیروی کند.

قانون تجارت، تقسیم سود و اندوخته بین صاحبان سهام فقط پس ز تصویب مجمع عمومی جایز خواهد بود و در صورت وجود منافع تقسیم ده درصد از سود ویژه سالانه بین صاحبان سهام الزامی است. مدیر عامل فردی است که توسط هیات مدیره جهت اداره شرکت انتخاب می گردد و عزل و نصب و قبول استعفا، تعیین دستمزد و… وی با هیات مدیره می باشد و همینطور حدود اختیارات وی را هیات مدیره مشخص می نمایند. مسئولیت موسسین در شرکت سهامی عام نسبت به کلیه اقداماتی که در جهت ثبت تغییرات شرکت و تشکیل شرکت انجام می گیرد، مسئولیت تضامنی می باشد. مسئولیت تضامنی بدین معنا که چنانچه خسارتی به فردی به واسطه ثبت این شرکت وارد شود همه موسسین مسئول جبران خسارت می باشند. روند ثبت شرکت سهامی عام از ابتدا تا انتها نباید بیشتر از 6 ماه به طول بینجامد و چنانچه زمانی بیشتر صرف شود در این صورت هر ذی النفع می تواند با مراجعه به اداره ثبت شرکت ها و اخذ گواهینامه عدم ثبت شرکت ها به بانک مراجعه نماید و مبلغی را که پرداخته است عودت نماید.

ارکان شرکت سهامی

بنابراین باید از ظاهر ماده ۲۲۰ عدول کرده و معتقد شد که شرکتهای موضوع این ماده صرفا از حیث مسئولیت در قبال اشخاص ثالث در حکم شرکت تضامنی هستند والا مزایای شرکت تضامنی خصوصأ شخصیت حقوقی را فاقد هستند. بنابراین جلسه مجمع عمومی مؤسس در نوبت اول فقط هنگامی رسمیت خواهد داشت که لااقل تعدادی از پذیره نویسان که نصف سرمایه شرکت را تعهد نموده اند حاضر باشند بدیهی است این تعداد نباید از سه نفر کمتر باشد چرا که در این صورت عنوان مجمع بر آن جلسه صادق نیست. ‌در صورتی که سهام جدیدی که به ترتیب فوق عرضه شده است تماماً تعهد نشود و مبلغی که باید بر طبق مقررات این قانون تادیه گردد تادیه نشود‌شرکت نمی‌تواند به شرکت سهامی عام تبدیل گردد. 1- شخص حقوقی به عنوان اصیل هیچ اختیاری را نمی‌تواند به نماینده تفویض کند. به موجب ماده‌ی forty قانون شرکتها مصوب 2006 مدیران شرکت در اداره‌ی شرکت از اختیارات نامحدودی برخوردار می‌باشند، در حالی که نماینده از اختیارات محدود برخوردار بوده و فقط در حدود اختیارات تفویضی حق مداخله دارد.

رکن اداره‌کننده یا هیئت ‌مدیره

طبق محتوای این مواد، مدیران شرکت دارای تمامی اختیارات لازم برای مدیریت امور شرکت هستند ، به غیر از اختیاراتی که در صلاحیت مدیرعامل یا مجمع عمومی است. در شرکت سهامی خاص مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت مبلغ سهامی که در شرکت سرمایه­‌گذاری کرده‌­اند بستگی دارد. برخی دیگر از حقوقدانان برخلاف دیدگاه قبل، استناد به ماده ۲۲۰ ق.ت را برای اثبات شخصیت حقوقی در شرکتهای مدنی درست ندانسته و معتقدند که تمسک به ظاهر ماده مزبور در مقام اثبات شخصیت حقوقی به منزله تفسیر مستلزم نقض غرض است. زیرا نمی توان پذیرفت که قانونگذار در جای دیگر شرایط ایجاد شرکت تضامنی را برشمرده باشد و اینک مقرر دارد که هر شرکتی نیز که شرایط مزبور را رعایت نکند شرکت تضامنی محسوب است.

این چنین قالب حقوقی می‌تواند اشکال متفاوتی از قبیل نمایندگی، وکالت و یا دیگر قالب‌های به رسمیت شناخته شده حقوقی را به خود گیرد. در خصوص موقعیت و جایگاه اشخاصی که امر تصمیم گیری و اداره شرکت‌ها را انجام می‌دهند چهار دیدگاه مطرح است. طرف داران دیدگاه اول با استناد به ماده‌ی fifty ثبت برند one قانون تجارت 1311، معتقدند که مدیران شرکت تجاری، وکیل آن شرکت هستند.

ثبت برند لومیکوثبت برند لومیکو امروزه از مهم ترین راه های افزایش درآمد از کسب و کار ها ، ثبت برند لومیکو و سر زبان… ثبت برند رونیکثبت برند رونیک در گذشته ثبت برند و لوگو اهمیت خاصی بین صنف ها و فعالیت ها و شغل ها نداشت چون آگاهی ا… 2- در برخی از حوزه ها که از سوی وزارت اقتصاد اعلام گردیده است ،بازرسان این مجموعه ها از میان افرادی می تواند انتخاب گردد که نام آنها در فهرست رسمی بازرسان شرکت ها درج گردیده باشد. four – حق نگهداشت نسبت مالکیت – سهامداران فعلی هنگام افزایش سرمایه،محقق به مشارکت در آن خواهند بود، که این امر از طریق تقدم خرید تبلور می یابد. در صورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر و یا ثبت شرکت، می توانید با شماره ۵ رقمی آسان ثبت ۰۲۱۴۳۴۹۸ تماس حاصل نمایید.

  • مدیر عامل شرکت، در حدود اختیاراتی که از سوی هیئت مدیره به او تفویض شده است.
  • بررسی قواعد حاکم بر ارکان سه گانه شرکت سهامی یعنی مجمع عمومی، هیئت مدیره و بازرس موضوع این فصل است، که در سه بخش این مهم را به انجام می رسانیم.
  • به دنبال سلسله مطالب مربوط به آشنایی با انواع شرکت ها و شباهت ها و تمایزات آنها، قصد داریم در این بخش و در راستای بررسی ساختار کلی شرکت‌ها، به معرفی “ارکان شرکت‌های تجاری” بپردازیم.
  • سلب مسئولیت جزایی و مدنی از عضو هیات مدیره منوط به این است که عضو هیات مدیره علاوه بر اعلام‌تکلیف قانونی در جلسه هیات مزبور مراتب را از طریق ارسال اظهارنامه رسمی به هر یک از اعضاء هیات مدیره اعلام نماید.
  • برای ثبت شرکت سهامی می‌توانید یکی از ساده‌ترین روش‌های ثبت شرکت یعنی ثبت آنلاین با ثبت‌یار را تجربه کنید.

لیکن اقدامات مدیران و معاملات ایشان با اشخاص ثالث (به شرط رعایت حدود صلاحیت مجامع عمومی‌ و موضوع شرکت) موجب تعهد شرکت گشته، هر گونه توافق خلاف این امر نیز در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نیست. 1) از ماده‌ی 118 لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت 1347و ماده one hundred thirty five قانون مذکور چنین بر می‌آید که مدیران غیر از موارد صلاحیت خاص مجامع و آن چه خارج از موضوع شرکت است دارای کلیه‌ی اختیارات قانونی هستند. این امر حاکی از آن است که مدیران شرکت وکیل آن محسوب نمی‌شوند؛ زیرا چنان چه مدیران وکیل شرکت محسوب گردند. در مجمع عمومی عادی تصمیمات همواره با اکثریت به علاوه یک آراء حاضر در جلسه رسمی معتبر است ولی در خصوص انتخاب مدیران و بازرسان اکثریت نسبی کافی است. جداول زیر تفاوت ها و شباهت های بین شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی خاص در رابطه با اختیارات ارکان تصمیم گیری آنها و نصاب لازم برای تصمیم گیری با توجه به قوانین ایران را نشان می دهد.

همچنین به موجب بند2 ماده‌ی forty قانون مذکور و در جهت حمایت از اشخاص ثالث، اشخاصی که طرف معامله با شرکت‌های تجاری قرار می‌گیرند، ملزم نیستند که در خصوص حدود اختیارات مدیران و محدودیت‌های وارده بر آن به موجب اساسنامه یا شرکت نامه یا سایر مصوبات و توافقات تحقیق نمایند. به موجب بند 3 ماده‌ی مذکور،محدودیت‌های اختیارات مدیران شرکت ناشی از اساسنامه، شامل مصوبات مجامع عمومی‌و هر گونه توافق سهام داران نیز می‌گردد. بنابراین مقرراتی که در شرکت نامه یا اساسنامه شرکت، اختیارات مدیران را محدود نموده باشد، در مقابل اشخاص ثالث با حسن نیت بی‌اعتبار خواهد بود. بدین لحاظ اشخاص ثالث می‌توانند اقدامات مدیران را اقدام خود شرکت تلقی نمایند.

اقامتگاه شرکت و فواید تعیین آن به همراه اقامتگاه شخص حقوقی کجاست ؟

در این صورت با چالش­‌هایی که در انتظار شما هستند بهتر روبه­‌رو می­‌شوید. اگر در اطراف شما کسی تجربه ثبت شرکت ندارد، می‌­توانید روی کمک موسسه ثبت فردا حساب کنید. وجود رکن تصمیمی و رکن مدیریتی، از ارکان اجباری بوده و تمامی شرکت‌ها دارای این دو رکن هستند. اما رکن سوم، یعنی رکن نظارتی، رکنی اختیاری بوده و در بعضی از شرکت‌ها وجود دارد. یکی از اصلی‌ترین پایه‌ها برای تشکیل و اداره امور شرکت که قانونگذار نیز به آن توجه ویژه داشته است و در مواد قانونی بسیاری بارها به اجزای آنها اشاره کرده، ارکان سه‌گانه می باشد.

مجمع عمومی ثبت شرکت سهامی خاص

پذیره نویسی به معنای دعوت از عموم مردم جهت خرید بخشی از سرمایه شرکت سهامی عام می باشد. شرکت سهامی عام بوسیله هیئت مدیره­ای که از بین سهامداران انتخاب شده و کلا یا بعضا قابل عز می­باشند، اداره می­شود. شرکت‌های سهامی موجود در تاریخ تصویب این قانون که بخواهند از طریق افزایش سرمایه به شرکت سهامی عام تبدیل شوند باید‌سهام جدید خود را که در نتیجه افزایش سرمایه به وجود می‌آید با رعایت مقررات این قانون برای پذیره‌نویسی عمومی عرضه نمایند. 2) وفق قواعد و مسلمات حقوق مسوولیت مدنی، نماینده قانونی، چنان چه خارج از حدود اختیارات خویش اقدامی‌نماید، و از این حیث موجب ورود ضرری به غیر شود، خود در این باره مسئول است و هیچ مسئولیتی متوجه اصیل نیست.